มัดไว้ ห่อไว้ อังกฤษ

มัด v. to tie, bind. ตัวอย่าง: พวกโจรมัดเขาไว้กับต้นไม้ The bandits tied
มัดไว้ bind up tie up
ไว v. to be fast, active, quick.
ไว้ v. 1. to keep, leave, place, put; sv. 2. up, away (completive
ห่อ n. 1. wrapped package; clf. 2. classifier for packages, for things
ห่อไว้ tie up bind up
มือไว adj. thievish ที่เกี่ยวข้อง: light-fingered, sticky-fingered, given to stealing
ห่อไว้ด้วยกัน pack together
มีอยู่ ติดไว้, ประดับไว้ phrv. have
มือไวโอลิน fiddler violinist
การตัดไว้ร่ม regeneration felling preparatory felling restocking shelterwood felling regeneration
มัดไว้ด้วยกัน bind together tie together
มัดไว้รวมกัน pinion together
มัดไว้แน่นกับ pinion to
มิได้คาดไว้ unaware unawakened unware incognizant heedless